Gerechten met streken - Geraardsbergse mattentaart

De mattentaart is een typisch Geraardsbergs product. Het is zelfs zo dat dit streekproduct sinds 2007 het label van ‘beschermde geografische aanduiding’ met zich meedraagt, wat wil zeggen dat de mattentaart enkel en alleen in Geraardsbergen en omstreken geproduceerd mag worden. En dit met melk van hoeves uit dit gebied en diezelfde hoeves moeten ook de matten maken. Bakkers die niet in dit gebied wonen, kunnen wel de mattentaarten afgewerkt (maar nog niet gebakken) aankopen en deze zelf nog afbakken in hun bakkerij.

Maar wat zijn nu eigenlijk die ‘matten’? Een ‘mat’ is eigenlijk gestremde, geschifte melk. Klinkt misschien niet zo smakelijk, maar voor en tijdens het grootste deel van de 19^de eeuw, kenden enkel kloosters en kastelen de luxe van een ijskelder, waarin melk dagenlang bewaard kon worden. De gewone boer beschikte niet over zo’n kelder en had dus geen andere keuze dan de melk meteen te verwerken. Dat deed die door de volle, onbewerkte melk te laten schiften in ‘matten’ en in wei. Wei is de vloeistof die ontstaat door het stremmen van melk. De boeren kookten de melk, stremden ze door zure karnemelk toe te voegen en lieten ze dan lange tijd uitlekken in een neteldoek. De vloeistof die daaruit weg vloeide was de ‘wei’, een dikke, lichtzure brei, die de boeren meteen konden gebruiken als voedsel voor hun dieren.

 Matten zijn niet typisch Geraardsbergs, want de procedure om matten uit melk te maken, kende men ook in Duitsland en Frankrijk. Maar men kwam er wel in Geraardsbergen achter dat wanneer de boeren de uitgelekte wrongel maalden en mengden met suiker en eidooiers, het mengsel de perfecte basis vormde voor gebak. Zo werd het mengsel in een deeglapje gelegd, toe geplooid en gebakken in de oven.

De mattentaart was ontstaan!

Zin om zelf eens een mattentaart te maken? Dat kan! Volg dan dit recept.