Ontkurkt - Het fenomeen Magrez

woensdag, 27 februari, 2013 - 11:43


Tip 1: De gigant

Onder de ‘noemer Bernard Magrez Propriétaire’ gaat een heel wijnimperium schuil. Vader Bernard Magrez, tegenwoordig bijgestaan door zoon en dochter,  investeerde zijn eerder vergaard zakelijk fortuin immers jaar na jaar in nieuwe domeinen. Momenteel bezit hij het ongelooflijke aantal van 40 eigendommen, waarvan 18 in de Bordelais – zelfs 4 grand cruss’s classés - , 8 in de Languedoc-Roussillon en Provence en 10 andere domeinen in de rest van de wereld. En met de rest van de wereld mag letterlijk genomen worden, want hij is o.a. actief in Marokko, Uruguay, Argentinië, Spanje, Chili, Californië,…

Van heel betaalbare instapwijnen tot de prestigieuze geklasseerde cru’s zoals Château Pape Clément uit de Graves, Château Fombrauge uit Saint-Emilion of Château La Tour Carnet uit de Médoc als paradepaardjes.

Tip 2: De huisstijl

Wat is nu het belang van de groep rond deze Magrez? Naast het geproduceerde volume wijn uit deze 40 domeinen en ruim 850 hectare wijngaard - en dat in alle prijsklassen -, is er ook sprake van een bepaalde huisstijl. Natuurlijk blijven er verschillen naargelang het land, de streek of de druivenrassen, maar toch bezitten veel Magrez-wijnen eenzelfde profiel: massa’s rijp fruit, veel concentratie en extractie en – zeker voor de duurdere cru’s – ook behoorlijk veel hout-impressies door de lagering op (vooral nieuwe) eiken vaten. Bij sommige cuvées is de eik zelfs iets te dominant. Maar het zijn wel vrijwel allemaal zonder uitzondering ‘moderne’ wijnen.

Tip 3: De marketingcrack

Maar een groep als Bernard Magrez is ook een trendsetter qua marketing. Ook al kunnen ze vaak pronken met bekende appellaties en namen, toch vermelden hun labels altijd de Bernard Magrez-signature, zodat de consument direct weet uit welke ‘stal’ de fles komt. Zeker in nieuwe afzetmarkten is dat goud waard, omdat veel consumenten zoeken naar een kapstok.

Verder heeft de Magrez-clan maar al te goed begrepen dat naambekendheid en voortdurende media-aandacht onbetaalbaar zijn. Zo werd en wordt er ook geïnvesteerd in kunstprojecten. Zo werd o.a. een authentieke Stradivarius-viool uit 1713 aangekocht die in bruikleen wordt gegeven aan een jong talent en worden jonge artiesten opgevangen in het ‘Institut Culturel Bernard Magrez’ te Bordeaux.  Ook het luxe-wijntoerisme wordt uitgebouwd, allemaal onder de familienaam, die daardoor extra beklemtoond wordt.

Tip 4: De ambassadeurs

Van bij de start heeft Magrez ook gebruik gemaakt van zogeheten ambassadeurs, ‘B.F.’s’ (Bekende Fransen) die promotie maakten voor zijn wijnen, goed beseffende dat daarmee deuren opengaan en persaandacht wordt aangetrokken. 

Tot voor kort was Gerard Dépardieu trouwens één van de sterren waarmee de familie graag uitpakte.  Vraag is echter, nu deze acteur plots omgetoverd is in een Russisch staatsburger en fiscale vluchteling, deze troef nog zal uitgespeeld worden.  

Geen nood: in 2009 werd al een partenariaat getekend met de bekende sterrenkok Joël Robuchon – in totaal goed voor 28 Michelin-sterren en 17 restaurants wereldwijd – die hierdoor tot ‘ambassadeur des Grands Crus Classés de Bernard Magrez’ werd gebombardeerd…