Ontkurkt - Is mijn wijn nog wel goed?
Tip 1: Wat kan er mislopen?
The proof of the pudding is in the eating, zo luidt een spreekwoord en dat geldt ook voor wijn. Pas als we de kurkendraaier in de fles wurmen en de wijn in het glas kunnen ruiken en proeven, weten we of we met een ramp of mirakel te maken hebben.
Er kan immers van alles mislopen in het CV van een wijnfles, waardoor die slecht evolueert. Er kan zelfs al van bij de start sprake zijn van technische fouten door de wijnmaker. Bijvoorbeeld: een wijn die op fles ongeoorloofd begint te hergisten. Of een onzorgvuldig gekuiste installatie die vreemde bijgeurtjes achterlaat. Maar de grootste (voortijdige) doodsoorzaak van een wijn is zijn slechte stockage, zowel bij de handelaar als bij ons eindconsumenten. Temperatuurschommelingen, een te droge/humide kelder of continue trillingen zijn daarbij de voornaamste boemannen. Dat geldt uiteraard vooral voor de speciale, wat oudere flessen die u bewaart of cadeau kreeg, niet voor exemplaren die u 30 minuten voor consumptie uit het supermarktrek plukt of voor schroefdopflessen.
Maar zelfs puur op het oog kan de aandachtige flesseneigenaar potentiële problemen op het spoor komen.
Tip 2: De capsule als eerste signaal
Kijk eerst eens naar de capsule, vooral als die uit stevig, ‘ouderwets’ materiaal is gemaakt. Is die capsule nog 100% intact? Niet verroest? Lopen er geen dikke stroopstrepen vanonder? Meestal betekent dit namelijk dat de wijn serieuze en frequente warmte/koude-schokken heeft moeten incasseren.
Tip 3: Let op de kurk
Tweede signaal: ziet de natuurkurk er nog kiplekker uit? Bij oudere flessen zien we soms zelfs delen van de kurk los dobberen. Laat dan de alarmlampjes maar aanfloepen, want het risico op oxidatie is helaas groot. Idem als u opmerkt dat de kurk als een bultje hopla in de capsule staat, dus bezig is zich naar boven te wurmen. Opnieuw heeft dan de temperatuurduivel toegeslagen en is zo’n fles verdacht.
Tip 4: Hals en schouders verraden veel
Derde signaal: hoe hoog is nog het niveau van de wijn in de fles? Bij oudere jaargangen met een te poreuze kurk verdampt na verloop van tijd een deel van de inhoud. Dit hoeft nog geen drama te betekenen, als de fles nog zeker tot de hals of zelfs schouder gevuld is. Alles onder dit niveau betekent gegarandeerd dat uw kostbare cru op weg is naar de azijn – of spruitjeshemel.
Tip 5: Laat het label spreken
Vierde signaal: hoe zuiver en intact is het etiket nog? Lijkt het eerder beschimmeld of zwaar gehavend en dor als een herfstblad? Dan was zijn bewaarruimte lange tijd te vochtig of te kurkdroog. En vooral: lopen er misschien dikke stroopautostrades vanuit de hals op het label, dan mag u waarschijnlijk een kruis over uw gekoesterde cru maken, want heeft deze een soep-fase doorgemaakt. Foltering die zelfs de fraaiste en duurste grand cru classé de nek omwringt.
Tip 6: Ufootjes in de fles
Nog dit: veel bezinksel tegen de rug of bodem van de fles is daarentegen géén signaal voor kwaliteitsverlies. Integendeel, het betekent alvast dat de wijnmaker het product vrij ‘naturel’ heeft behandeld.