Welke wijn bij welke mossel?
Tip 1 : Mosselen natuur of mosselen met friet - Recept
Bij deze klassieke basisbereidingen horen absoluut géén zware, eikgelagerde jumbo-wijnen, maar integendeel flessen waar fraîcheur en (citrus)fruit voorop staan. Dus neen, uw Chardonnay zal zelden de juiste sparring partner blijken.
Klassiek wordt de Muscadet, deze bescheiden appellatie uit de Loire-monding, als dé mosselwijn gesuggereerd. Lange tijd echter een blunder, want veel Muscadet smaakte té zilt, té fruitarm en zelfs té zurig. Gelukkig is daar de laatste jaren verandering in gekomen, vooral als u op het etiket de vermelding ‘sur lie’ ziet., meestal in combinatie met ‘Mscadet de Sèvre & Maine’. Wat ‘sur lie’ betekent? Dat de wijn-in-wording na zijn gisting niet direct naar een ‘schone’ tank of vat werd overgepompt, maar een tijdje op zijn gistbezinksel of sedimenten bleef rijpen. Met als resultaat extra complexiteit. Er zitten tegenwoordig echt heel knappe cuvées tussen die bovendien nog schappelijk qua prijs blijven.
Alternatieven kan u wereldwijd zoeken: een witte jonge wijn uit de Penedès (Spanje), een Bourgogne Aligoté (blijf wel kritisch want er zitten barslechte exemplaren tussen!), een Entre-Deux-Mars (Frankrijk, héél prijsscherp!), een Sauvignon de Touraine of Reuilly (Frankrijk), een Italiaanse Soave, Verdicchio of Orvieto, een Zuid-Afrikaanse (jonge!) Chenin Blanc of een Duitse Silvaner zijn sterke kandidaten.
En wil u uw gasten echt verrassen, serveer dan eens een goede artisanale… cider uit Normandië. Letterlijk en figuurlijk appelfris.
Tip 2: Mosselen met witte wijn - Recept
Eerste belangrijke vraag: met welke wijn gaan we onze mosselen parfumeren? Ook hier zoeken we naar frâicheur en mineraliteit om het zilte karakter van de mosselen te onderstrepen en niet naar houtimpressies of exotische fruitsmaken.
Toch moeten het ook wijnen zijn met genoeg body, want de wijn voegt natuurlijk een extra dimensie toe. En als we ‘fraîcheur’ én ‘body’ zeggen, denken we meteen aan alle varianten van de Nieuw-Zeelandse Sauvignon Blanc (met name uit Marlborough), een Spaanse Verdejo, een jonge Duitse Riesling of Silvaner, en natuurlijk de Loire-appellaties zoals Touraine.
Dezelfde wijntypes kunnen achteraf perfect bij deze bereiding geschonken worden. En als het wat meer mag kosten, mag de kurkentrekker in een Sancerre, Pouilly-Fumé, Menetou-Salon of zelfs Petit Chablis.
Tip 3: Mosselen provençaal - Recept
De naam van de bereiding suggereert het al: dit is een zonniger, pittiger bereiding – denk maar aan de anijs – waardoor we met een toch wat steviger type wijn op de proppen moeten komen. Dat betekent dat ook de wijnen uit deze regio op de eerste rij staan om onze Provençaalse mosselen te begeleiden. Kies de (jonge!) witte wijnen uit appellaties als Pierrevert , Palette, Cassis of Côtes de Provence Blanc. Toegegeven: ze zijn zelden echt spotgoedkoop, maar wel ideaal. Misschien minder voor de hand liggend, maar zeker zo lekker bij deze schotel zijn Corsicaanse witte én rosé-wijnen. Dezelfde tandem fris/mollig treffen we bovendien ook vaak aan in de Mâcon-streek (Mâcon-Viré, Saint-Véran,…).
Wie buiten Frankrijk zoekt, kan zeker terecht in Spanje. Ga dan vooral voor Verdejo (Rueda), Albariño (Riax Baixas) of de wat kruidiger rosado’s uit Cigales.
Tip 4: Bouillabaisse - Recept
Dàt is pas een uitdaging voor de gelegenheids-sommelier! De complexe mix van aroma’s, , ingrediënten (look!) en texturen maakt dat deze visbouillon géén muurbloempjes als wijnpartner verdraagt. De sleutelwoorden bij de flessenkeuze hier luiden: het moeten voldoende rijke, vette wijnen zijn met zonnig fruit, ruim voldoende alcohol, maar toch ook mineraliteit. Een mooie, uiteraard niet té zoete Riesling uit Duitsland of de Elzas, een lichtjes noterige wijn uit Arbois (Jura), een volle Kaapse Chenin Blanc of de almaar beter wordende bianco’s uit het Italiaanse Campania (bv. Greco di Tufo of Fiano di Avellino) zullen zeker scoren bij deze rijke schotel.
Maar we besluiten met twee buitenbeentjes. Eén: de Argentijnse Torrontés. Betaalbare wijn (meestal beneden de 10 euro) met een soms spectaculair exotisch boeket, maar toch consequent ‘sec’ qua smaak.
En last but not least: vergeet sherry niet. De betere ‘Fino’ of een drogere ‘Manzanilla’ zorgen ongetwijfeld voor extra punch bij uw met zoveel zorg bereide Bouillabaisse.